Milli Mücadele Gazimiz Süleyman Koç 1315(1899)yılında o yıllarda Afyon iline bağlı Sandıklı ilçesinin Dolayköy (Yazıtepe) Köyü’nde dünyaya gelir. (Dolayköy şu anda Banaz’a bağlı bir köydür).Süleyman’ın çocukluğu köyde geçer. Süleyman zamanla büyür, gözünü budaktan esirgemeyen cesur bir delikanlı olur. Süleyman yirmili yaşlara geldiğinde düğün dernek yapılarak evlendirilir. Süleyman evlendirir evlendirilmesine de o yıllar Osmanlının 1.Dünya Savaşı’ndan yenik çıktığı ve neticede Osmanlı İmparatorluğu’nun parçalanmasına yönelik galip devletler tarafından imzalattırılan Sevr antlaşması gereği Osmanlı Devleti param parça edilmek istenmektedir. Ülkemizin doğusu-batısı, kuzeyi-güneyi düşmanlar tarafından kuşatılmış ve yer yer işgaller de başlamıştır. İşte 15 Mayıs 1919’da da Yunanlılar İzmir’e asker çıkarmışlar ve güzelim İzmir’i işgal etmişlerdi. Bu kara günün ertesi günü henüz bir günlük evli olan Süleyman ,askere çağrılır.Süleyman, Aydın Çine askerlik şubesine teslim olur. Süleyman artık kuvay-i milliye neferidir. Süleyman’ın birliği süvari birliğidir. Yeterli yiyecek yok, içecek yok,silah yok.Bölükte dört kişiye bir tüfek düşmektedir.Süleyman Efe, Aydınlı efelerle birlikte yunanlılara karşı çatışmalara katılır.Düşmanla ilk çatışma Salihli Dereköy cephesinde yaşanır. Aynı çatışmada bir başka bölükte bulunan Süleyman Efe’nin köylüsü Mehmet Şahin Yunanlılara esir düşer.Birkaç gün sonra yapılan bir baskınla Mehmet Şahin ve diğer esirler kurtarılır. Süleyman Efe’nin bölüğü Bozdağ’da Yunanlılarla çatışmaya girer, bu çatışmalarda büyük başarı sağlanamaz ama en azından işgaller yavaşlatılır.İşgalci güçlerin her türlü silahı ve araç gereçleri mevcut olup yiyecek içecekleri de boldur.Bizim birlikler ise her yönden çok zor şartlar altında savaşa devam etmektedirler.Askerlerimizin batıda en çok destek aldığı yer Alaşehir’dir.Süleyman Efe aynı zamanda keskin nişancıdır genelde mermileri boşa harcamadığını birçok Yunan askerini ve bazı vatan hainlerini de hakladığını ,Yunanlılarla işbirliği yapan Akarca Köyü’ndeki vatan hainlerinin karargahlarını basarak onlara büyük zayiat verdirdiklerini ,karargahlarını yaktıklarını anlatırdı.Bu çatışmalardan sonra Süleyman Efe’nin bölüğü geriye çekilerek Konya’da başlamış olan Delibaş isyanını bastırmak amacıyla Konya’ya gönderilir, Süleyman Efe’nin yanında teyzesinin oğlu Ali de vardır.isyan bastırıldıktan sonra Afyon Sandıklı cephesine gelirler, burada Çalca’nın üstünde bulunan Karataş mevkiinde Yunanlılarla çatışmaya girerler,çatışmada başlarında bulunan komutanları Mülazım Sani Bey, yaralanır ve yarası da ağırdır askerlerine hitaben içinizde bu yöreden asker var mı diye sorar Süleyman da ben varım ben bu yöreleri iyi bilirim diye cevap verir. Komutanı Süleyman’ı yanına çağırır ve şöyle der:”askeri ,Tazılar üzerinden Toklu Sivrisi’nden Dumlupınar’a çek” der ,ve komutan oracıkta şehit düşer.Süleyman Efe birliğine zayiat verdirmeden Dumlupınar’a ulaştırır.Bu arada Süleyman Efe Çifteler yolu üzerinde Yunanlılarla girilen savaşta belinden ve birçok yerinden yaralanır ve takavil adı verilen küçük bir tren yolu aracıyla Eskişehir Karargahına gönderilir ve orada dört günlük tedaviden sonra İsmet Paşa’nın komutasında Dumlupınar’a gelirler.Dumlupınar Savaşı’na katılırlar.Yunan ordusunun bozguna uğramasıyla kovalamaca başlar .Süleyman’ın yanında kardeşi kadar sevdiği Sandıklını Örencik Köyünden adaşı Süleyman onbaşı da vardır.Süleyman ve arkadaşları 12 gün boyunca aç susuz düşmanı takip ederler ve Şanlı İzmir’imizi düşman işgalinden kurtarırlar.Gazi Süleyman Efe hatıralarında biz o yıllarda düşmandan çektiğimiz kadar içimizdeki vatan hainlerinden de çok çektik der,bu vatan hainleri Türk askerlerini şehit ederek kafalarını kesip Akarca Köyü’ndeki Yunan karargahına götürüp oradaki Yunan komutandan ödül aldıklarını anlatırdı.
Gazi Süleyman Efe, Kurtuluş Savaşı’ndan sonra köyüne dönmüş orada yaşamını sürdürmüş 1927-1947 yılları arasında değişik aralıklarla 18 yıl muhtarlık yapmış ve köyünde otoriterliğiyle görev yapmış.1927’de ilk muhtarlık döneminde köyüne halk mektebi açılmasını sağlamış,1940lı yıllardaki muhtarlık görevinde ise köyüne çok amaçlı okul yapılmasını sağlamış bu okul yörede ilk sancak alma hakkını elde etmiştir. Gazimize 1973 yılında istiklal Savaşı madalyası verilmiştir. Süleyman Koç
1986 yılında vefat etmiş, aynı yıl ondan üç ay önce de eşi vefat etmiştir. Gazimizin mezarı Yazıtepe mezarlığındadır.
Aynı köyden Mehmet Bıçak (Mıçcak Mehmet),Mehmet Şahin(Abbasoğlu),Hasan Kurtuluş(Topal Hasan) da gazilik unvanını ve istiklal Savaşı madalyalarını almışlardır.Gazilerimiz birlikte sohbet ederlerken o yılların acı hatıralarını hüzün içinde yad ederlermiş.Gazi Süleyman Efe aynı zamanda çok alçak gönüllüydü,Kurtuluş Savaşı’nda yaşadıklarını abartmaz,kendisine sorulmadıkça da anlatmazdı.Allah onlardan razı olsun.Mekanları cennet olsun.
Gazi Süleyman Efe’nin Gazilik Belgesi
Gazi Süleyman Efe’nin eşi Nazife Hanım
Gazi Süleyman Efe’nin oğlu Sait Koç
