İyilik yapmak çok güzel, ama yaptığın iyiliğin karşılığında bir zarar görüyorsan, o iyiliği başkalarına yapıyorsun diğer taraftan kendin zarar görüyorsan bu iyilik ne kadar doğru sorgulamak zorunda kalıyorsun. Birkaç tanıdığıma üç sene önce toplam yedi bin lira verdim,

     O sene evimin pencerelerini değiştirdim, bir katın pencerelerini değiştirmek için yedi bin lira tutuyordu, geçen sene ikinci katı değiştirdim, dokuz bin lira tutmuştu. Bu sene son katın pencerelerini değiştirdim, onbeş bin lira maliyeti çıktı. - ben bu yedi bin lirayı hala alamadım, dostlarımız,arkadaş olarak bildiklerimiz dişini çıkardı attı, yok ödeyemiyeceğim dediler, Bu gün bu para elimde olsa yüzde elli zararla kapatacağım , eğer böyle devam ederse ve iki sene bu parayı ödemezlerse o zaman benim paranın değeri yüzde elli daha değer kaybedecek , O zaman benim paranın değeri bin liraya kadar inecek, Bir umutla belki gelirse diye hesab eşmiştim , malesef gelmeyince ben başkalarından borç alma durumuna düştüm. Acaba ben şimdi iyilik mi yaptım ? , Malesef iyilik yaparken bütçeme ne kadar zara verdiğimi öğrendim.

     Bir zamanlar köyümüzde Hüseyin dayı vardı. Köy meydanında toplanma yerleri vardı, insanlar işini bitirdikden sonra o meydana gelir, ağaçlardan oturma yerleri olurdu, orada toplanır sohbet muhabbet ederlerdi. İleriden geriden konuşulurken Hüseyin Amca söze başladı, birisi para istemeye geldi , biraz düşündüm ne yapayım diye , sonra parayı cebimden çıkardım, elime aldım, ya para ben seni bu arkadaşa vereyim de mi kötü olayım, yoksa vermeyeyim de mi kötü olayım. En iyisi vermeyeyim de kötü olayım. Dedim ve parayı geri cebime koydum dedi. Böyle olunca Hüseyin Amca haklılığına ,hak vermeye başladım . Para isterken ne kadar da masum oluyorlar , yeminlerin her biri havalarda uçuşuyor, Ne zaman çarşı pazara çıksam muhakkak karşıma çıkan insanlar, ödünç diye parayı aldılar mı beni geriden gördüklerinde yollarını değiştiriyorlar. Bu mudur insanlık? bu mudur ahlak ?Ne günlere kalmışız yarab ?

Orhan Erdoğan